Σαν σήμερα έφυγε η Μελίνα. Και είστε τυχεροί αχρείοι που έφυγε η Μελίνα, γιατί αν ήταν εδώ τριγύρω θα σας είχε σβήσει. Και είναι κάτι τέτοιες μέρες που σας λυπάμαι περισσότερο, γιατί αν και σας περπάτησε στους δρόμους της, σας κέρασε αγγίγματα, ματιές και λόγια, δεν κρατήσατε στάλα Μελίνα μέσα σας. Ανόητοι περαστικοί, μαριονέτες ενός κακόσχημου εγώ, αρρωστημένου και άγονου που δεν μπόρεσε να μπολιαστεί με λίγη λαμπρότητα. Λίγη Ελλάδα. Όχι, δεν θα σας έβριζε. Δεν θα σας καταριόταν. Ας λέγατε για κάποιο Αιγαίο πως ανήκει στα ψάρια του, για παραχωρήσεις εθνικών κυριαρχιών και θα αρκούσε να σας κοιτάξει. Και θα νιώθατε τόσο μικροί που κάνατε αυτό το καθαρό το βλέμμα να θολώσει, που μέσα του θα αντικατοπτριζόταν ολόκληρο το είναι σας. Γιατί τα μάτια της θα ήταν άδεια από ντροπή. Πώς να επιστρέψεις από τόση ταπείνωση;
Να όμως που πέρασαν 18 χρόνια χωρίς Μελίνα. 18 χρόνια χωρίς μάτια καθαρά. Έστω και καθυστερημένα όμως, άλλα βλέμματα έχουν αρχίσει και ξεθολώνουν. Και μην περιμένετε αυτή η διαύγεια να έρθει με άδεια χέρια. Γιατί αυτή τη βραδιά στο Λεβερκούζεν μπορεί να βρέχει. Εδώ όμως, σ' αυτόν τον καφενέ, σας φτύνουν.
1 σχολια:
Και θεϊκή Μελίνα και υπέροχος Αλκίνοος;
:-) :-*
ΥΓ σχετικό-άσχετο: για μικρές απολαυστικές μπουκιές αυθεντικού, άναρχου & στυλάτου λόγου, 10-12πμ 87,7fm ή montetzouma.com. We love Tzoumas.
ΜΙΛΑΡΕΣΥ
Δεν έχεις λογαριασμό; Επίλεξε "όνομα/διεύθυνση URL"
και άσε το δεύτερο πεδίο κενό. Μπορείς και ως ανώνυμος.