Τίμημα και Τιμή (σκόρπιες κουβέντες)

“Σαν βγω απ' αυτή τη φυλακή, κανείς δεν θα με περιμένει. Οι δρόμοι θα `ναι αδειανοί και η πολιτεία μου πιο ξένη” – “Στην Αφρική θα πάω με τους Μασάι που Ελληνικά κανείς τους δε μιλάει, να συμφωνούν την ώρα που θα λέω πως αν θα σε σκοτώσω δεν θα φταίω.”

«Γιατί να περάσω από εκεί (σ.σ.: το Πολυτεχνείο); Για να φτύσω;» (Στ. Παττακός, συνέντευξη) - “Η ανθρώπινη φύση μισεί κάθε τι που υπερέχει.” (Θουκυδίδης)

Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών – «Δεν είχα καταλάβει τίποτα. Διάβαζα εκείνη την περίοδο.» (Χριστόδουλος, πρώην Αρχιεπίσκοπος)

«Έκαστος πρέπει να εποπτεύσει τον εαυτόν του και τον σύντροφό του ή τον γείτονά του» (Γ. Παπαδόπουλος, ομιλία στη Βουλή των Ελλήνων) - “Σχεδόν κάθε εβδομάδα οι Times είχαν και από μία παράγραφο που περιέγραφε πώς κάποιος μικρός χαφιές –«παιδί ήρωας» ήταν ο συνήθως χρησιμοποιούμενος όρος- είχε ακούσει κάποιο ύποπτο σχόλιο και είχε καταγγείλει τους γονείς του στην Αστυνομία Σκέψης.” (1984, George Orwell)

Συνελήφθησαν περίπου 87.000 πολίτες. Από αυτούς 10.000 εστάλησαν εξορία από τις πρώτες ημέρες. (Από τις εφημερίδες) - «Τι θα κάμετε; Θ' αφήστε να αποκτήσωμεν εμείς Λευθερίαν, ή θα την λύστε εξ αιτίας Πολιτικής;» (Ύμνος εις την Ελευθερία, Διονύσιος Σολωμός)

«Οι καρδιές των φαντάρων μας που βρίσκονται μέσα και πάνω στα τάνκς χτυπούν στο δικό μας παλμό. Ζήτω το Έθνος. Κάτω η Χούντα.» (εκπομπή του ραδιοφωνικού σταθμού του Πολυτεχνείου, 02:30 π.μ.) – “Οι αφέλειες της Έλλης (Κοκκίνου)” (Θέμα μεσημεριανής εκπομπής, 19/11/03, 14:20, Star)

«Τι εγένοντο τα πτώματα των νεκρών τούτων και διατί οι οικείοι των εξακολουθητικώς σιωπούν;» (Δ. Τσεβάς, εισαγγελέας) – φόβος (ο) ουσ. [<αρχ. φόβος] συναίσθημα ανησυχίας εξαιτίας κινδύνου, δέος, τρόμος (Ελληνικό Λεξικό, Τεγόπουλος–Φυτράκης)

«Ο κόσμος θυμάμαι ότι μας φώναζε “είμαστε αδέλφια”. Εγώ ήθελα να τους φάω. Τους έβλεπα σαν παράσιτα.» (Έφεδρος στρατιώτης του τανκ που μπήκε στο Πολυτεχνείο, Το Βήμα, 9/11/03) - «Γιατί το αψηλό είδος αυτό, ο Άνθρωπος, υπάρχει, παρουσιάστηκε στη γης, και δεν έχει πια κανένα δικαιολογητικό ο ξεπεσμός του κι η αναντρία.» (Αναφορά στον Γκρέκο, Ν. Καζαντζάκης)

Αποφασίσαμεν και διατάσσομεν. Απαγορεύομεν: 1ον. Τας εν υπαίθρω συγκεντρώσεις πλέον των πέντε ατόμων. 2ον. Τας εν κλειστώ χώρων συγκεντρώσεις πλην των δημοσίων θεαμάτων […] (Κήρυξη στρατιωτικού νόμου, 17/11/1973) – “You never had a camera in my head!” (Truman Burbank – The Truman Show)

«Δεν τους μετράμε, έχουμε απαντήσει» (Στ. Παττακός, σε ερώτηση ξένου δημοσιογράφου για τον αριθμό των συλληφθέντων μετά το πραξικόπημα) - «Μα γιατί;» «Δεν είμεθα εξουσιοδοτημένοι να σας το πούμε. Πηγαίνετε στο δωμάτιό σας και περιμένετε εκεί. Άρχισε η δίωξή σας. Εν καιρώ θα τα πληροφορηθείτε όλα. Υπερβαίνω της δοθείσας διαταγάς μιλώντας σας έτσι φιλικά» (Η Δίκη, Franz Kafka)

«Μια χούντα μας χρειάζεται» (Συχνά χρησιμοποιούμενη έκφραση) - “Προτιμώ μια δημοκρατία με κινδύνους παρά μια ακίνδυνη δικτατορία” (Jean-Jacques Rousseau)

Θεοδωράς Δημήτρης του Θεοφάνους, 5 ½ ετών (Από τον κατάλογο νεκρών της εξέγερσης του Πολυτεχνείου) – “Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα Ιερά, και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε Ελευθεριά!” (Ύμνος εις την Ελευθερία, Διονύσιος Σολωμός)

“Τις πρώτες απογευματινές ώρες και μέχρι τις 8 το βράδυ, το σύνολο των συγκεντρωμένων εντός και εκτός του Πολυτεχνείου υπερέβαινε τις 20.000.” (Τα Νέα, Σάββατο 17 Νοεμβρίου 1973) - Ένα ευχαριστώ σε όλους εκείνους τους Ανθρώπους, που μην έχοντας κανένα δικαιολογητικό στον ξεπεσμό και την αναντρία, μου χάρισαν το δικαίωμα να γράφω αυτή τη στιγμή ό,τι κατεβάζει ο νους μου. Ακόμη και σκόρπιες κουβέντες…