Τα πασχαλινά μας εύθυμα

Έχουμε ένα κόλλημα με τις παραδόσεις μας. Και καλά κάνουμε. Είναι βαθιά ριζωμένες στην ψυχοσύνθεση του λαού και εκφράζουν πλήρως την ιδιοσυγκρασία μας ως έθνος. Οι θερμόαιμες και ψυχοπονιάρικες παρορμήσεις μας πάντα θα έχουν αντίκτυπο στον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τις μεγάλες μας χαρές και τις μεγάλες μας θλίψεις. Πάρτε για παράδειγμα τις μέρες τούτες. Ποιος άλλος λαός ταυτίζεται τόσο πολύ με το θείο δράμα όσο εμείς; Κανείς. Είμαστε δέκα και βάλε εκατομμύρια μετενσαρκώσεις του Αμνού του Θεού, γιατί βαθιά μέσα μας γνωρίζουμε ότι οι θυσίες μας θα πιάσουν τόπο στη μεταθανάτια ζωή. Έτσι δίνουμε τον καλύτερό μας εαυτό. Κάτι ξυπόλητοι λατινοαμερικάνοι που αυτομαστιγώνονται και σταυρώνονται στο όνομα της Πίστης τους, είναι τυροπασαλείμματα Philadelphia μπροστά μας. Γιατί για μας δεν είναι απλά θέμα παράδοσης, είναι ζήτημα ευλάβειας να ακολουθούμε κάθε χρόνο την αλληλουχία αυτοθυσίας και αυταπάρνησης που μας δίδαξαν οι πατεράδες μας. Και επειδή βαριέμαι, και επειδή όταν βαριέμαι τρώω, και επειδή σήμερα μου απαγόρευσαν να φάω οτιδήποτε της προκοπής, και επειδή αν δεν το απολαμβάνεις δεν περνά και η ώρα, είπα να σας κάνω μια σύνοψη:

Γύρος πρώτος: μεταφέρουμε τη χαρά του λούνα παρκ στους δρόμους και παίζουμε συγκρουόμενα με τα αμάξια μας. Αξία: 100 παραδεισόποντοι για κάθε ανθρωποθυσία και 5 πόντοι μπόνους για κάθε γυναίκα ηλικίας άνω των 70 που συμμετέχει - για τη συνεισφορά της στη διασκέδαση με το δωρεάν μαλλί της γριάς. Επιπλέον 20 πόντοι προσφέρονται σε περίπτωση που η ανθρωποθυσία έλαβε χώρα επειδή ο οδηγός προσπαθούσε να πιάσει το σταθμό της Εκκλησίας στο ραδιόφωνο, ενώ 50 ολόκληροι πόντοι αφαιρούνται αν προηγήθηκε βωμολοχία κατά των Θείων για τις κακοτεχνίες του δρόμου, το γελοίο όριο ταχύτητας, τους χαλασμένους υαλοκαθαριστήρες ή τον εν Χριστώ αδελφό που πήρε μια BMW και μας το παίζει ιστορία.

Δεύτερος γύρος, αυτός των κροτίδων. Εδώ η πριμοδότηση συμβαδίζει με τις καλύψεις των ασφαλιστικών εταιρειών. Με ολική απώλεια του δεξιού αντίχειρα παίρνουμε το 20% των βαθμών μιας ολοκληρωτικής θυσίας, ενώ για τον αριστερό το 15%. Ήτοι 20 και 15 πόντοι αντίστοιχα. Ολική απώλεια του πακέτου αντίχειρα-δείκτη, 30 δεξιά, 25 αριστερά. Συμπέρασμα: Ο αναπτήρας στο αριστερό και η κροτίδα στο δεξί για μέγιστη συγκομιδή. Καλό σεφτέ κάνουμε με απώλεια όλου του δεξιού βραχίονα ή του χεριού με 60 πόντους, ενώ για να κάνουμε τρελό τιλτ στοχεύουμε σε ολική τύφλωση, παραπληγία ή αθεράπευτη φρενοβλάβεια οπότε και παίρνουμε το μάξιμουμ της πριμοδότησης. Έτσι και κατοστάρα ακατέβατη κονομάμε και αν μας το επιτρέπουν οι περιστάσεις μπορούμε να συνεχίσουμε στον τρίτο γύρο για επιπλέον συγκέντρωση βαθμών.

Στη δεύτερη κατηγορία εντάσσονται βέβαια και οι υλικές ζημιές από ρουκετοπόλεμο, όπου μπορούν να συγκεντρωθούν συλλογικοί πόντοι για κάθε περιοχή. Η κατεδάφιση καμπαναριού δίνει φιξ 100 βαθμούς, ενώ κάθε άλλη καταστροφή πριμοδοτείται με βάση το καταστατικό της κατά τόπου ενορίας. Τα καλύτερα ποσοστά προσφέρουν οι Βροντάδες στη Χίο, για κάθε άλλη περιοχή συμβουλευτείτε το www.ekklhsia.gr/pasxaellhnwn/betfair. Παγίδα: Η ανάρτηση προστατευτικού διχτυού στο σπίτι, αφαιρεί 20 βαθμούς από κάθε μέλος της οικογένειας αν πρόκειται για τόπο μόνιμης κατοικίας και 40 αν πρόκειται για εξοχικό.

Ο τρίτος και τελευταίος γύρος είναι βέβαια και ο πιο ζόρικος, απαιτεί μειωμένες φυσικές αντοχές και αδύναμο στομάχι. Ξίγκια, λάδια και κοκορέτσια σε συνδυασμό με υπερκατανάλωση αλκοόλ, είναι ο πιο απαιτητικός μα συνάμα και ο πιο ελεγκάν τρόπος συγκέντρωσης βαθμών. Αυτοί διαμοιράζονται ανάλογα με την πτέρυγα του νοσοκομείου που θα καταλήξετε: Τα εξωτερικά ιατρεία δίνουν 15 ποντάκια, η εντατική 50, το νεκροτομείο 100.

Στο σημείο αυτό να τονίσω, ότι για κάθε φορά που χτυπήσατε ξύλο διαβάζοντας τα παραπάνω, σας αφαιρέθηκαν 5 βαθμοί. Κανονίστε την πορεία σας. Και χρόνια πολλά.