Έβλεπα τηλεόραση τις προάλλες όταν ξαφνικά μια θολούρα έπεσε μπροστά στα μάτια μου. Η φωνή του πρωταγωνιστή αναμείχτηκε μαζί με τραγούδια τζιτζικιών από κάπου μακριά. Και μετά έμειναν μόνο τα τζιτζίκια. Μια γαλήνη, μια ηρεμία, μια μεθυστική ηρεμία. Ένας σβώλος από άχυρα βόλταρε κυνηγημένος απ’ το καυτό αεράκι επάνω στο χωματόδρομο. Το βλέμμα μου ακολούθησε τον τρελό του χορό για να καρφωθεί τελικά επάνω σε ένα πανέμορφο, μαύρο άλογο, δεμένο σε έναν στύλο μπροστά σε κάποιο σαλούν.
Και ενώ θαύμαζα την αγέρωχη κορμοστασιά του που ατάραχη εναρμονιζόταν με το νωχελικό τοπίο, πρόσεξα πίσω του έναν τσίγκινο κουβά. Προτού καν προλάβω να αναρωτηθώ τι δουλειά είχε ένα τέτοιο κακάσχημο κατασκεύασμα καταμεσής ενός τόσο γραφικού τοπίου, από τα οπίσθια του αλόγου άρχισε να ξεπροβάλλει μια γλιστερή, καλοσχηματισμένη κουράδα που βασανιστικά πήρε μια επιμήκη μορφή και χάθηκε μέσα του. Λίγο αμήχανα έστριψα και κοίταξα το ζώο που έμοιαζε να έχει καρφώσει το βλέμμα του επάνω μου, λες και η επίδειξη καλλιτεχνίας της οποίας μόλις είχα γίνει μάρτυρας προοριζόταν αποκλειστικά για μένα. Πλησίασα και κοίταξα μέσα στον κουβά. Κι εκεί, τα αχνιστά περιττώματα είχαν σχηματίσει μια λέξη.Ένας γνώριμος βρόντος με ξύπνησε από το λήθαργο. «Μπουμ» και τα βλέφαρά μου τινάχτηκαν στη μέση του μετώπου. Και είδα την ίδια ακριβώς λέξη που είδα στον κουβά, γραμμένη στα λευκά και σε μαύρο φόντο να έρχεται καταπάνω μου: LOST. Άλλο ένα επεισόδιο μόλις είχε τελειώσει. Και αυτή τη φορά ούτε η ενδοφλέβια έγχυση καφεΐνης, ούτε οι παγοκύστες που είχα παραχώσει στο εσώρουχο είχαν καταφέρει να με κρατήσουν ξύπνιο.
Κάθε οπαδός της σειράς που έχει περάσει έναν αξιοσέβαστο χρόνο από τη ζωή του παρακολουθώντας τα επεισόδια, διαβάζοντας και συμμετέχοντας στις ιντερνετικές συζητήσεις επεξεργαζόμενος κάθε πιθανή θεωρία, οφείλει να παραδεχτεί ότι ο 6ος κύκλος που όλοι ανυπομονούσαμε να δούμε είναι ένας κουβάς σκατά. Ένα αχνιστό δημιούργημα του κώλου. Μπορεί κάποιοι ακόμα να αρνούνται να το παραδεχτούν μεγαλόφωνα, κάπου μέσα τους όμως το γνωρίζουν καλά. Το διαισθάνονται. Είναι εκείνη η κρυφή ελπίδα πριν από κάθε καινούργιο επεισόδιο ότι κάτι θα συμβεί που θα ξυπνήσει τον ενθουσιασμό των πρώτων κύκλων, μια ελπίδα που μένει πάντα ανεκπλήρωτη και πλέον έχει πεθάνει - και μάλιστα όχι τελευταία. Είναι εκείνη η φευγαλέα ματιά στο ρολόι που κάποτε υποδήλωνε φόβο μήπως και πέρασε η ώρα, ενώ τώρα είναι μια επίκληση να τελειώσει το μαρτύριο. Είναι αυτό το κενό, η αδιαφορία που σου μένει αφού πέσει ο τίτλος τέλους, που κάποτε αν θυμηθείς δεν ήταν ένας τίτλος τέλους, αλλά μιας αρχής: Αρχής να σκεφτείς, να ψάξεις, να διαβάσεις, αρχής να το βάλεις να το ξαναδείς. Και αυτό που δεν θέλεις σίγουρα να κάνεις πια είναι να το ξαναδείς. Για ποιο λόγο; Για να θυμηθείς πόσο ανακόλουθοι είναι οι δημιουργοί με την ιστορία που έστηναν επί 5 χρόνια; Για να διαπιστώσεις εις διπλούν το πόσο τραγικά αδιάφορα και κακογραμμένα είναι όλα όσα βλέπεις στον 6ο κύκλο; Για να ξαναζήσεις την υπέροχη ηδονή αυτής της ανεξήγητης και ακαταμάχητης βαρεμάρας;
Ανεξήγητη; Όχι ιδιαίτερα. Σε ένα πράγμα ίσως έχουν δίκιο οι δημιουργοί. Η σειρά είναι κατά βάση μια σειρά χαρακτήρων, χαρακτήρων που γνωρίσαμε σε βάθος μέσα από τα χρονογραφήματά τους και αγαπήσαμε στους πρώτους κύκλους. Ταυτιστήκαμε μαζί τους ως σύνολο και πέρα από τα του μικρόκοσμου που είχε δημιουργήσει ο καθένας στο νησί, πάντα τους ένωνε ένας κοινός σκοπός με τον οποίο και συμπορευόμασταν. Αρχικά ήθελαν να σωθούν, να φύγουν από το νησί. Αργότερα κάποιοι ήθελαν να επιστρέψουν στο νησί. Άλλοι, όπως ο LaFleur και ο Desmond, ήθελαν να μείνουν στην οικογενειακή τους θαλπωρή. Τώρα τι θέλουν; Τι ζητούν; Επί μισό κύκλο τους βλέπουμε να μπαίνουν και να βγαίνουν σε έναν ναό, να φεύγουν και να έρχονται, να ψάχνουν και να ψάχνονται και όλα αυτά χωρίς λόγο. Κανένας σκοπός και κανένας προορισμός μέχρι να ξεκουνήσει ο Τζέικομπ ή ο Μαυρηοχιάς.
Ως ένδειξη συμπαράστασης σ’ εμάς τους δύστυχους, οι κειμενογράφοι έδωσαν στον Τζακ την ατάκα: «Γύρισα επειδή ήμουν κατεστραμμένος και ήμουν τόσο ηλίθιος που νόμιζα ότι αυτό το μέρος θα με φτιάξει.» Άτσα αυτογνωσία ο ντοτόρε! Κοντολογίς, χωνέψτε το: Ένα σκέτο, ηλίθιο τίποτα θα βλέπουμε απ’ αυτόν, μέχρι να του αποκαλυφθεί ο μέγας ρόλος του κάπου εκεί στο τελευταίο επεισόδιο. Ως τότε θα μας κερνάει το αποβλακωμένο του βλέμμα καθισμένος επάνω σε έναν βράχο. H Κέιτ από την άλλη σκίστηκε να βρει την Κλερ. Παρακάτω; Δεν το πολυσκέφτηκε. Μην έχοντας τι άλλο να κάνει, πλένει τα πόδια της στη λίμνη και περιφέρεται ως ένα σετ στήθια-κώλος με κολλητά τζιν και φανελάκια. Ο Μάιλς παίζει τρίλιζες, ρίχνει πασιέντζες και εκπαιδεύεται για το ΕλΒελ κάνοντας αναγγελίες αφίξεων: «Α, ήρθε και εκείνη η Αυστραλοπιθηκίνα με την σεξουλιάρα προφορά». Η γοργόνα Σαν ψάχνει τον βασιλιά Τζιν με μία ατάκα ανά επεισόδιο: «Είδες τον Τζιν; Πού είναι ο Τζιν; Έλα ρε Τζιν. Τζιν Τζιν Τζιν.» Κάπως έτσι βγαίνουν τα στερεότυπα για τους σχιστομάτηδες. Εν ολίγοις, «Νησί Το Μεγάλο Κωλοβάρεμα». Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος έχει λαμβάνειν για το ριμέικ των Τεμπέληδων Της Εύφορης Κοιλάδας. Ε, σεναριογράφοι, δώστε τους κάτι να κάνουν γιατί έβγαλε ο κώλος τους κάλους να κάθονται γύρω απ’ τη φωτιά λες και πήγαν κατασκήνωση, ή αρχίστε να τους ξεπαστρεύετε έναν έναν με την εξής αξιολογική σειρά: Κέιτ - υπόλοιποι.
Και να ‘ταν μόνο αυτά. Ο επικός χαρακτήρας ενός από τους πιο δολοπλόκους, πανούργους και ανατριχιαστικούς κακούς στην τηλεοπτική ιστορία, που εξαέρωσε μια ολόκληρη επιστημονική κοινότητα και μαζί και τον ίδιο του τον πατέρα, που απείλησε τον Widmore ότι θα ξεπαστρέψει την κόρη του και αποπειράθηκε να σκοτώσει τον Desmond, που άφησε τον Locke να πεθάνει σε έναν λάκκο γεμάτο πτώματα για να τον στραγγαλίσει τελικά με τα ίδια του τα χέρια, που η παραπλάνηση και το ψέμα ήταν η πρώτη και καλύτερή του φύση, κατάντησε να σκάβει τον ίδιο του το λάκκο επειδή του το είπε κάποια γκόμενα. Και μετά το έβαλε στα πόδια, τρέχοντας σαν κοριτσάκι που το κυνηγά ο παππούς με τις καραμέλες. Τα κοτσιδάκια και το παγουρίνο του έλειπαν. Ο ξεπεσμός ενός σπουδαίου ηθοποιού σε έναν ρόλο χειρότερο και από τρίτης διαλογής, με μηδαμινή αξία και παρουσία στο σημαντικότερο κομμάτι της μυθολογίας, είναι ένας από τους πολλούς τρόπους με τον οποίο οι δημιουργοί εκμηδένισαν το δημιούργημά τους. Ένας από τους πιο επίπονους. Πιο αποδοτικό θα ήταν να τον έβαζαν και αυτόν να φωνάζει «Τζιν» καμιά δυο φορές ανά επεισόδιο. Γεια και χαρά σου Henry Gale. Σου τον έσκαψαν το λάκκο.
Και μετά είναι η πονεμένη ιστορία του Λοκ. Αυτή που μας πλάσαραν ως υψίστης σημασίας στους πρώτους κύκλους, ως μια υποτιθέμενα συμβολική παρουσία στο μωσαϊκό της φιλοσοφίας της σειράς. Αυτός που δήλωνε στον Τζακ ότι «δεν ήταν ποτέ εύκολο να πιστέψεις τυφλά σε κάτι», που βάδισε επάνω σε ένα τυραννικό μονοπάτι αφοσίωσης, κατάντησε ένα δοχείο φιλοξενίας μιας απροσδιόριστης «θεότητας». Τόσες σεζόν ακολούθησε και ακολουθήθηκε χωρίς κανένα νόημα, παρά τα όσα άφηναν να υπονοηθούν οι δημιουργοί: Ξεψύχησε σαν τον τελευταίο χασικλή της τρούμπας σε ένα υπόγειο βαθύτερο από τούτο. Και αυτός που βλέπουμε στο νησί; Ο Φλόκος; Θα μπορούσε να είναι ο Χέρλι, ο Φρόγκουρτ, ο μαλλιάς που βιντεοσκοπούσε τον Δρ Τσανγκ, το παιδί που φέρνει τα Gatorade στο καστ, εγώ, εσύ και η κολλητή σου. Τι διαφορά θα είχε; Καμία. Ο Λοκ για τον οποίο νοιαζόμασταν μας άφησε χρόνους, τούτον δω ας τον πνίξουν σε ένα κουβά παστουρμά, δεν θα μου καεί καρφί. Ο Λοκ ήταν ακόμα ένα παράδειγμα σεναριακής πατάτας που δεν ήξεραν πώς να μαγειρέψουν, άρχισε να τσουρουφλάει και την πέταξαν προτού τους κάψει τα δάχτυλα.
Βαρεμάρας συνέχεια: Αυτή η αηδία με την εναλλακτική ιστορία που μας προέκυψε στον 6ο κύκλο, πέρα από κακογραμμένη είναι ίσως και η πιο αδιάφορη επινόηση στα χρονικά του Lost. Ακόμα και ένας απόφοιτος της «Σχολής Σεναριογράφων: Η Τρισωμία 21» κατανοεί ότι αν δεν δώσεις στον θεατή να καταλάβει ή τουλάχιστον να νομίσει ότι καταλαβαίνει τι βλέπει, θα χάσει το ενδιαφέρον του. Πώς να επενδύσουμε ψυχικά σε αυτές τις ιστορίες; Συνέβησαν; Δεν συνέβησαν; Θα συνέβαιναν; Συμβαίνουν παράλληλα; Συμβαίνουν απλά για να συμβαίνουν; Μοιάζουν να γεμίζουν απλά τον υπερπολύτιμο χρόνο που όλοι περιμέναμε να αφιερωθεί σε κάποιες απαντήσεις. Χώρια που αν τις μοίραζαν σε μορφή κόμικ, τα συννεφάκια διαλόγου θα ήταν τα πιο καλοδιατυπωμένα από καταβολής της τυπογραφίας. Πόσα λάθη να κάνεις γράφοντας ΖΖΖΖΖΖΖ;
Και μιας και είπα κακογραμμένη: Τα παραδείγματα άπειρα, αλλά το What Kate Does είναι μια ανθολογία απλουστεύσεων, λαθών και παραλογισμών που αν γραφόταν σε μορφή έκθεσης από μαθητή νηπιαγωγείου θα τον άφηνε μετεξεταστέο. Δικαίως ο κόσμος εξοργίστηκε και ξέχεσε τους δημιουργούς για ένα επεισόδιο που έμοιαζε παντελώς αχρείαστο. Και απαντά ο Lindelof στο Twitter: «Αν δεν σας αρέσει, τραβάτε να δείτε το NCIS: Los Angeles». Θεώρησε δηλαδή τόσο μεγάλη πνευματική πρόκληση το συγκεκριμένο επεισόδιο, που όσοι δεν αντιλήφθηκαν το βαθύ στοχασμό του ήταν ανεγκέφαλοι.
Τι θυμάμαι πρόχειρα: Η Κέιτ μπουκάρει σε ένα ταξί και απαγάγει την Κλερ υπό την απειλή όπλου. Αν και υπό άλλες συνθήκες έχει την ικανότητα να κάνει την ιχνηλάτισσα στη ζούγκλα ενός νησιού, δεν αντιλαμβάνεται ότι η Κλερ είναι έγκυος. Την κοιλάρα θα την εξέλαβε ότι η θείτσα κάνει λαθρεμπόριο καρπουζιών από την Αυστραλία. Μετά, η απαχθείσα ζητά από την απαγωγέα να την πετάξει κάπου να κλείσουν μαζί μια αγοροπωλησία βρέφους. Λογικότατο. Ε, δεν την πυροβόλησε κιόλας. Η Κέιτ δεν έχει και τίποτα καλύτερο να κάνει -όχι πως την ψάχνει η μισή αστυνομική δύναμη του Λος Άντζελες- και της επιστρέφει και την τσάντα. «Δεν πήρα λεφτά, μη ρωτάς που βρήκα τα 200 δολάρια που έδωσα στον τυπά να μου κόψει τις χειροπέδες.» Θετή μάνα: «Ουπς, ξέχασα να σου πω, δεν το θέλω πια το μούλικο.» «Πάρε κανά τηλέφωνο μωρή!» «Μου το κόψανε επειδή κατέβασα screener του Avatar απ’ το gamato». Στο νοσοκομείο: Μπάτσος 1: «Πέρασε από ‘δω καμιά Κέιτ Ώστιν;» Κλερ: «Ουδέποτε, ώστιν ευχή της Παναγίας.» Μπάτσος 1: «Καλά, ευχαριστώ. Φύγαμε, μπάτσε 2». Μπάτσος 2: «Μα είναι το ταξί έξω παρκαρισμένο, να μην κάνουμε μια παρακολούθηση;» Μπάτσος 1: «Παίζει Κιντεμίνστερ- Τζίλιγχαμ σε μισή ώρα και το έχω παίξει όβερ». H Κλερ δίνει την πιστωτική της κάρτα στην απαγωγέα της. Δεν της χρειάζεται, σάμπως είναι έγκυος σε μια ξένη χώρα; Τυμπανοκρουσίες: Γιατρός της Κλερ είναι ο Ήθαν. Ωωωωω. Βαθύ. Πώς το σκέφτηκες ρε Λίντελοφ; Τα παίρνω όλα πίσω.
Αν όλα αυτά τα θεωρεί ο κύριος ευφάνταστα, έξυπνα ή έστω αποδεκτά, ας κοιταχτεί μήπως υπάρχει κάποια κληρονομική προδιάθεση κρετινισμού στο γενεαλογικό του δέντρο που ως τώρα βρισκόταν σε λανθάνουσα κατάσταση και άρχισε να εκδηλώνεται. Πέρα πάντως από το μακρύ καλάμι που έχουν καβαλήσει οι συγγραφείς και νομίζουν ότι έχουν το ακαταλόγιστο, αποδείχτηκε ότι υπήρχε και άλλος λόγος που αντέδρασαν τόσο έντονα. Σου λέει, αν είναι να κάνουν έτσι από το 3ο επεισόδιο, δεν το γλιτώνουμε το λιντσάρισμα μέχρι το τέλος της σεζόν. Καλομελετάτε. Οι σανίδες βρίσκονται σε στάδιο μουλιάσματος. Εκτός και αν πειστούμε όλοι και αρχίσουμε να βλέπουμε NCIS: Los Angeles.
Χαρούμενο μουσικό διάλειμμα για να ηρεμήσουμε.
Επαναφόρτιση. Το δούλεμα του αιώνα, από το βήμα του ετήσιου φεστιβάλ τηλεόρασης στο Κέντρο Paley, πριν από τρεις εβδομάδες: Carlton Cuse: «Υπάρχουν πολλά μικρά ερωτήματα που δυστυχώς δεν έχουμε το χρόνο να απαντήσουμε στο διάστημα που απομένει. Στην τελική, αν οι χαρακτήρες δεν ενδιαφέρονται για το ερώτημα, τότε ούτε οι συγγραφείς ενδιαφέρονται για το ερώτημα». Ώπα! Για να καταλάβω: Αν αδιαφορεί ο χαρακτήρας που επινόησες, αδιαφορείς κι εσύ; Περίμενε, καλή ακούγεται η ιδέα σου, να το δοκιμάσω. Θα γράψω μια λέξη: «ΠΑΡΛΑΠΙΠΕΣ». Την κοιτάζω. Δεν κάνει τίποτα. Μπα, δεν κουνιέται. Καμία αντίδραση. Μάλλον θα αδιαφορεί. Θα αδιαφορήσω κι εγώ, χεσμένη την έχω. Δεν ξανασχολούμαι μαζί της. Δεν την ξαναγράφω.
Όσο για τα περί χρόνου που λες, πάλι λάθος UHU σνιφάρεις. Σου το έχω πει χιλιάδες φορές, το σωληνάριο να ζητάς, όχι τη στικ. Ξέχασες που εσύ και ο κολλητός σου ζητήσατε και πήρατε συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα για τη σειρά το 2007; Ξέχασες που το abc ήθελε περισσότερα επεισόδια κι εσείς τσινήσατε για λόγους σεναριακής συνοχής; Ευτυχώς πάντως που όλα τα επεισόδια του 6ου κύκλου ως τώρα ήταν τόσο σφιχτοδεμένα και περιεκτικά, που δεν θα παραλείψετε πολλά ερωτήματα.
Αυτός ο Ναός ειδικά που μας ξεναγήσατε μέσα έξω και διαγωνίως επί μακρόθεν, ήταν η Αποκάλυψη η ίδια. Μόνο ο Αριθμός του Κτήνους και οι Iron Maiden του έλειπαν. Το πόσο συγκλονίστηκα δηλαδή, το πόσο! Νομίζω ότι μόλις δάκρυσε η ουρήθρα μου απ’ τον ενθουσιασμό! Και τι δεν είδαμε! Κόσμος έμπαινε, κόσμος έβγαινε, είχε μπρος πόρτες, πίσω πόρτες, διαδρόμους, ιερογλυφικά, πισίνες, τζακούζι. Στη Βασ. Σοφίας αν τον έβαζες, δύσκολα θα ξεχώριζε από το Χίλτον. Ακρογωνιαία η συνεισφορά του στην αφήγηση, καλά κάναμε και στρογγυλοκάτσαμε τόσα επεισόδια. Εξάλλου, μαζί με όλους τους άλλους άπλυτους μουγγούς, γνωρίσαμε και τον χίπη τον Λένον. Ανεπανάληπτη σύλληψη, απόδειξη πως αν ένα μυαλό είναι κοφτερό μπορεί να επινοήσει απίθανους συσχετισμούς. Και τη μορφάρα τον Ντόγκεν-σαν, πού την πας; Χάπια μοίραζε, βασανιστήρια έκανε, καράτε ήξερε, αγγλικά δεν γούσταρε και χρειαζόταν διπλάσιο χρόνο μαζί με τη μετάφραση για να πει μια πρόταση. Είπε και μια ιστορία για τον γιο του. Συγκινηθήκαμε πολύ, τον ξέραμε και από χθες. Και είχε και μια μπάλα του μπέιζμπολ που ψάξαμε και μάθαμε ότι έχει 108 ραφές! Δεν το πιστεύω, δεν γίνεται! Όλα τελικά συνδέονται, πόσο έξυπνο! Και ξέρεις ε, το χημικό στοιχείο με ατομικό αριθμό 108 είναι το Χάσιο. Τυχαίο είναι νομίζεις; Χάσιο ρε! Μην παριστάνετε ότι έχετε κάτι σημαντικό να μας πείτε.
Γιατί παραδεχτείτε το, κάπως έτσι έγιναν τα πράγματα: Παράδειγμα: Είμαστε στον 1ο κύκλο και πρέπει να ανοιχτεί η καταπακτή. Κάθεστε οι σεναριογράφοι στο τραπέζι και το σκέφτεστε. Πώς θα τους κάνουμε να ξεσκιστούν πάλι στις θεωρίες; «Δυναμίτης» πετάγεται ένας. «Μαλακία, πού θα τον βρουν στο νησί;» «Κάποιος τον έφερε.» «Στο αεροπλάνο ρε; Πας καλά;» «Όχι, κάπως αλλιώς.» «Με ένα πλοίο!» «Παλιό πλοίο!» «Πολύ παλιό πλοίο!» «Που θα είναι και στη μέση του πουθενά!» Ζητωκραυγές, καπνογόνα, χάι φάιβ. Από το βάθος ακούγεται μια γκέι φωνή: «Και πώς θα το εξηγήσουμε αυτό ρε παιδιά;» «Πώς σε λένε ρε; Τίνος είσαι εσύ; Απολύεσαι!» Σέρνει ο γκέι τα βήματά του έξω απ’ την αίθουσα. «Τι σπασαρχίδης! Λες και είμαστε ηλίθιοι. Λες και δεν είμαστε σεναριογράφοι. Λες και δεν έχουμε τόσο χρόνο. Ασταδιάλα.»
Και απουσία του γκέι, ακολουθούν πολλές ακόμα ζητωκραυγές, πολλά καπνογόνα και πολλά χάι φάιβ. «Αλλά μην σας ξεφύγει πουθενά μάγκες, κατά βάθος όλα είναι προμελετημένα στην εντέλεια.» Ξεσκίζονται τα fora και τα μπλογκ στις θεωρίες. Θεωρίες συχνά τεράστιες σε διάσταση και σε σύλληψη, με ώρες προμελέτης ξοπίσω τους, με εικονογραφήσεις, σχεδιαγράμματα, επιστημονικές τεκμηριώσεις, στοπ-καρέ αναλύσεις. Ένας τύπος ονόματι Andrew Smith συγγράφει τόμους μελετών, σε σημείο που οι αναγνώστες υποψιάζονται πως είναι μέλος της σεναριακής ομάδας και αναγκάζεται να δημοσιεύσει φωτοτυπία της ταυτότητάς του. Και δεν είναι ο μόνος. Όλοι ψάχνουν να βρουν τι κρύβεται πίσω από τη σπαζοκεφαλιά του αιώνα. Καλώς ήλθατε στο hype του Lost, σε έναν κόσμο που αρχίζει όταν το επεισόδιο τελειώνει.
Οι τρέλες τύπου «όλα είναι στο μυαλό του Χέρλι» ή «όλοι βρίσκονται στο Καθαρτήριο» αντιμετωπίζονται με κύματα χλευασμού από τους μύστες. Οι δημιουργοί το έχουν δηλώσει ξεκάθαρα: «Τα πάντα έχουν μια αληθοφανή εξήγηση». Ξεπηδούν οι θεωρίες για την εξίσωση Valenzetti για να εξηγηθούν οι αριθμοί, στο χορό μπαίνει και η νανορομποτική για να εξηγήσει το «Σύστημα Αμύνης» του νησιού, τον μαύρο καπνό. Κάποιοι πανίβλακες μιλούν για ταξίδια στο χρόνο. «Δεν υπάρχουν ταξίδια στο χρόνο» δηλώνουν απερίφραστα οι δημιουργοί, που έχουν πια τιμηθεί με το ακρωνύμιο TPTB. The Powers Τhat Be. Περιφραστικά, «Οι Έχοντες Τα Ηνία». Άκου ταξίδια στο χρόνο. Μπορεί να μην ξέρουμε τι ακριβώς θα σκαρώσουμε στο τέλος, μπορεί να είμαστε καραψευταράδες, αλλά σιγά μην σας πούμε κιόλας ότι η Oceanic χρησιμοποιεί flux capacitor στις τουρμπίνες των αεροσκαφών της. Είπαμε, αληθοφανείς εξηγήσεις, reasonable explanations, explication raisonnable - σε πόσες γλώσσες να σας το πούμε να το εμπεδώσετε;
Ένα πρωί, όπως κάθε πρωί, ο Cuse βάζει το όνομά του στη μηχανή αναζήτησης του Google. Πωωωω, 8 δισεκατομμύρια και σαράντα δύο αποτελέσματα, άνοδος 4%. Όπως κάθε πρωί την ίδια περίπου ώρα, το παντελόνι τον στένεψε λίγο στον καβάλο. Μια μεγάλη και πορώδης στάλα σάλιου ξέφυγε από τη γωνία του στόματός του και πέφτοντας με φόρα επάνω στο ποντίκι, έκανε αριστερό κλικ σε μια τυχαία σελίδα συγκέντρωσης Λοστομανιακών. Και διάβασε ο exCuse για τον χωροχρόνο του Γκέτελ, την Αρχή Ελάχιστης Δράσης του Νοβίκοφ, για κοσμικές χορδές και σκουληκότρυπες και χρονικές καμπύλες και άλλα πολλά που δεν χωρούσαν στο κεφάλι του. Το πρόσωπό του φωτίστηκε: αυτό το Ταξίδι στο Χρόνο δεν είναι και τόσο άσχετο με την Επιστήμη, έχει θεωρίες και μελέτες και κανόνες και έχουν ασχοληθεί και διακεκριμένοι επιστήμονες απ’ όλο τον κόσμο. Δεν είναι μόνο ο Teen Wolf, ο Δρ Έμετ Μπράουν και ο Μπιφ, υπήρξαν και άλλοι πριν απ’ αυτούς! Έψαξε λίγο ακόμα στο google για να βρει ένα γαμάτο επιστημονικό όνομα. «Pasteur; Γαλλοφλώρικο. Turing; Θυμίζει κατρουλιά. Ωχ, κοίτα να δεις, υπάρχει και επιστήμονας Hawking, όχι μόνο ο manga ήρωας του Outlaw Star! Τέσπα, το δώσαμε αυτό. Faraday; Fa-ra-day. Ωραίο! Έκλεισε!
Με έναν αιφνιδιασμό ταχύτερο και απ’ αυτόν που θα έβγαζε ο ΛεΜπρόν Τζέιμς απέναντι στον Στηβ Ντούζο, το TT σβήστηκε από τη λίστα «Θεωρίες που έχουν απορρίψει οι δημιουργοί» της κεντρικής σελίδας του 4815162342.com. Μετά τα FBYE, LTDA, MoSMoF και TPTB, το ΤΤ ήταν το νέο καυτό ακρωνύμιο: Time Travel και τα μυαλά στα κάγκελα. Κάποιοι ενοχλήθηκαν. Πολύ. Αλλά με τον καιρό έδωσαν τόπο στην οργή, μιας και αν μη τι άλλω οι δημιουργοί έμπαιναν γερά στο παιχνίδι των απαντήσεων - ο επιστήμονας που θα ξεκλειδώσει τα μυστήρια είχε καταφθάσει στο νησί.
Και ο χρόνος κυλούσε και τα μυστήρια είχαν κάνει στοίβες ως το ταβάνι. Σε ένα γραφείο στα στούντιο του abc τα χάι φάιβ είχαν κοπεί, για κάποιους είχε φτάσει ο καιρός να αποδείξουν ότι δεν είναι ηλίθιοι, ότι είναι σεναριογράφοι και ότι δεν υπήρχε θέμα χρόνου. Οι κώλοι είχαν σφίξει τόσο πολύ, που έχεζαν σελίδες Α4. Επάνω τους, έγραψαν τον τίτλο του τελευταίου επεισοδίου του 5ου κυκλου: The Incident. «Καιρός για απαντήσεις, κύριοι.»
Πώς να μαζέψεις όμως τα ασυμμάζευτα; Δεν ήθελε και πολλή σκέψη ρε κοροϊδάρες: Ένας είναι ο τρόπος, και έχει τρία σκέλη. Πρώτον, κάποια τα πετάς. «Δεν ενδιαφέρονται οι χαρακτήρες και δεν έχουμε και χρόνο.» Δεύτερον, άλλα τόσα τα ξεχνάς και τα μετατρέπεις σε δευτερεύουσες, ανούσιες ιστορίες. Η Dharma, οι Άλλοι, το κουμπί, το δωμάτιο 23, τα εμβόλια και άλλα πολλά δεν μας χρειάζονται. Αφού περάσατε καλά, τι σας νοιάζει; Να λέτε και ευχαριστώ. Και τρίτο και καλύτερο: Deus Ex Machina. Αρκετά με τα επιστημονικά, είναι περίπλοκα και δεν θα μας βγάλουν και πουθενά. Σκοτώστε τον επιστήμονα και φέρτε θεούς, μάγους, ξόρκια και βουντού και όλα λύνονται. Παραχώνουμε και έναν ερασιτεχνικό φιλοσοφικό αχταρμά περί πεπρωμένου, ελεύθερης βούλησης και τη φύση του ανθρώπου και φτου και βγαίνω. Μείνε εσύ με την Επιστήμη στο χέρι.
Το βλέπεις αυτό το παιδαρέλι που έχει φέρει μαζί του κασέτες Duran Duran στη Χαβάη; Αυτός είναι ένας άσπρος θεούλης. Δεν μπορεί βέβαια να σου επιβάλλει τι να κάνεις, μπορεί όμως να βάλει κάποιον άλλον να σου το επιβάλλει εμμέσως. Ε, σε ξεφτίλισα τώρα; Τεράστια διαφορά. Επίσης αυτός τους έφερε όλους εδώ. Έχει και μια λίστα με αριθμούς. Μπορεί και να γιατρεύει καρκίνους και παραλύσεις. Έκανε τον Άλπερτ αθάνατο αγγελιοφόρο του. Πόσα σου είπα με μια ανάσα; Εσύ πόσο καιρό τα σκεφτόσουν; Είδες που εγώ είμαι πανέξυπνος κι εσύ βόδι;
Θες κι άλλα; Ο άλλος που είναι λίγο πιο σοβαρός και δεν μοιάζει με λουλού, είναι ο μαύρος θεούλης που είναι και καπνός και Κρίστιαν και Λίμπυ και Γουολτ και Γιέμι και Μπουν και πολικές αρκούδες και πουλιά που μιλάνε και ό,τι σου λέω εγώ. Αυτός μπορεί να σου πει τι να κάνεις, ακόμα και να σε σκοτώσει, εκτός και αν του βάλεις έναν φράχτη με υπερήχους ή στάχτες γύρω γύρω. Και αυτό όχι πάντα. Τι δεν σου απάντησα να σου το ξεπετάξω στα γρήγορα; Α και μην ξεχάσω, και ο Χέρλι βλέπει νεκρούς για να μην έχει μοναξιές ο Μάιλς. Πίστευε και μη ερεύνα ρε ζώον.
Υπάρχει όμως και ένας τέταρτο αναγκαίο σκέλος για να λειτουργήσει όλο αυτό: Αυτό που επιβάλλει να είμαστε όλοι λοβοτομημένοι με τον Big Chief να στέκεται από πάνω μας με το μαξιλάρι στο χέρι. Θυμόσαστε τι ρωτούσε ο γκέι στη γωνία σ’ εκείνο το μίτινγκ; Πώς θα ταιριάξουν ρε όλα αυτά; Αφού ο Τζέικομπ έφερε το καράβι στο νησί, γιατί το άφησε να του καταστρέψει το άγαλμα που ήταν και σπίτι του; Και πώς το έκανε αυτό ένα ξύλινο καράβι καταλήγοντας μάλιστα ανέπαφο καταμεσής της ζούγκλας; Το αεροπλάνο μας είπες ότι το έριξε ο Ντέσμοντ, τώρα το έριξε ο Τζέικομπ; Αφού ο Ρίτσαρντ είναι ο διαμεσολαβητής του Τζέικομπ, γιατί έκανε 3 σεζόν να εμφανιστεί στους ναυαγούς; Αφού ο Μαυρηοχιάς ξέρει το παιχνίδι του Τζέικομπ, γιατί δεν πήγε το πρώτο βράδυ στην παραλία να τους φοβίσει και να τους στείλει όλους μαζί να τον σκοτώσουν όπως έκανε με τον Άλπερτ; Πόσο θα προσβάλλετε ακόμα τη νοημοσύνη μου για να ταιριάξετε τα αταίριαστα;
Τι, δεν σας άρεσε η λογική μου; Ακόμα πιστεύετε ότι δεν είχαν προσέξει ποτέ πριν το φάρο επειδή «δεν τον αναζήτησαν ποτέ»; Όλα ήταν προμελετημένα ό,τι και να πω; Εντάξει ρε, υποχωρώ, θα σας το τρίψω στη μούρη. 12 Ιανουαρίου, συνέντευξη του J.J. Abrams στο collider.com. Ερώτηση: «Είναι το τέλος της σειράς αυτό που είχατε σκεφτεί στην αρχή;» Απάντηση: «Όχι, με τίποτα! Υπάρχουν κάποια πραγματάκια εδώ κι εκεί, αλλά ειλικρινά, όταν ξεκινήσαμε δεν ξέραμε καν τι ακριβώς υπήρχε μέσα στην καταπακτή. Είχαμε ιδέες, αλλά δεν ξέραμε σε τι βαθμό θα τις φτάναμε. Είχαμε μια γενική θεώρηση για τους Άλλους, αλλά δεν ξέραμε ακριβώς τι ήταν. Ο Damon δεν είχε σκεφτεί καν ακόμα την ιδέα των flash forward.» Να έχετε πάντα αυγουλάκια στο ψυγείο. Ποτέ δεν ξέρετε πότε θα σας χρειαστεί ένα για ρούφηγμα.
Για το τέλος, σας άφησα το καλύτερο. Παραπάνω σας έγραψα ότι αποδείχτηκε μετά τις αντιδράσεις του κόσμου για το What Kate Does, ότι οι δημιουργοί τρέμουν την κατακραυγή του κόσμου. Λόγια του Cuse: «Για την ακρίβεια, δεν πρόκειται να σχολιάσουμε τη σειρά μετά το τέλος της. Θέλουμε όλοι να μπορούν να συνεχίσουν το διάλογο…»
Όπου φύγει φύγει ρε κότες; Κρυφτείτε γιατί η σανίδα ακόμα μουλιάζει. Όχι επειδή κοροϊδεύατε και λέγατε ψέματα τόσο καιρό. Όχι επειδή μας περνάτε για κτήνη. Αλλά επειδή καταφέρατε το ακατόρθωτο: Να μην μπορούμε να ξαναδούμε τη σειρά που μας κάνατε να αγαπήσουμε από την αρχή, χωρίς να χαμογελάμε ειρωνικά για τις σεναριακές τρύπες, τις ανοησίες και τις αμέτρητες προοπτικές που αφήσατε να πάνε στο βρόντο. Συγχαρητήρια για τη μεγαλύτερη τηλεοπτική απάτη όλων των εποχών.
Links
47 σχολια:
Για όλους όσους το Lost ήταν κατι παραπάνω από τηλεοπτική διασκέδαση, ο έκτος κύκλος είναι πλέον ξένο σώμα. Τα είπες όλα!
Τα έχεις πάρει χοντρά, ε; :-) :-D Σε καταλαβαίνω.
Αν και ανήκω στην κατηγορία των θεατών που τους ενδιέφεραν περισσότερο οι χαρακτήρες από το μυστήριο, συμφωνώ κι επαυξάνω σε όσα είπες. Γιατί ούτε καν στους χαρακτήρες δεν μπόρεσαν να κρατήσουν μια συνέχεια και συνέπεια. Χαρακτήρες που ξεκίνησαν με πολλές προοπτικές, δυναμική και ενδιαφέρον, κατέντησαν τραγελαφικοί. Τον Locke (μου ήθελαν και αναφορές σε φιλόσοφους, τρομάρα τους) τον φάγανε άδοξα, τον Ben τον ξεφτίλισαν, ο ντόκτορ μου την έδινε από την αρχή αλλά είχε κάποια υπόσταση ο χαρακτήρας του. O Desmond πάει. Τον πανεπιστήμονα Faraday τον έφαγε η μάνα του η κακούργα - πριν γεννηθεί όμως, για να ξηγιόμαστε.
Όσο για τον Sayid (my personal favourite) τον είχαν ως το εκτελεστικό όργανο παντός καιρού. Τι κακό πρέπει να κάνει η ομάδα; Να βασανίσει; Who do you call? Τον κακό Ιρανό βασανιστή. Θέλει ο Ben να ξεπαστρέψει μερικούς; Μην ψάχνετε - ξέρουμε. Θέλουμε να παρά-λίγο-ξεπαστρέψουμε τον Ben; Αφού το ξέρετε ποιος θα το κάνει, τι ρωτάτε; Κι αυτός ο σκληρός Ιρανός βασανιστής, όταν τον βασάνισε ο Γιαπωνέζος, έκλαιγε σαν κοριτσάκι... Και μετά έπρεπε πάλι να σκοτώσει πέντε-έξι (σε όλες τις χρονοδιαστάσεις και παράλληλες ζωές) για να θυμηθούμε πόσο κακός είναι κι ότι θα πάει στην κόλαση. Ή μήπως εκεί είναι ήδη; Έλα μου ντε!
Αμ δεν διάβαζαν πρώτα κανένα πραγματικό συγγραφέα για να δουν πως γράφονται τα μυστήρια... Το'χε πει η μέγιστη Agatha - δεν ξεκινάς ποτέ να γράφεις, αν δεν έχεις πρώτα καταστρώσει τον κορμό της ιστορίας και αν δεν ξέρεις που θέλεις να καταλήξεις. Με άλλα λόγια, αν δεν κοιτάς εκεί που θέλεις να πας, θα πας εκεί που κοιτάς. Κι αυτοί μάλλον αλληθώριζαν.
Πάντως δεν μπορώ να πω... Όπως έγραψε και κάποιος στο tv.com, μου λύθηκε μια απορία από το τελευταίο σενάριο: όχι, δεν ήταν θέμα καλής ενυδατικής κρέμας. Είναι αθάνατος ο Ricardo.
Α! Το τελευταίο επεισόδιο θα λέγεται... wait for it... "The End". Οποιοσδήποτε παραλληλισμός με μουσικά αριστουργήματα, εντελώς τυχαίος.
de se kserw megale ..exeis tin anesi ek tou asfalous na milas pisw apo enan ypologisti kai na grafeis oti thes kai na krazeis les kai prospatheis na lyseis to provlima tis zwis sou.... thn gnwmi sou les kai dikaioma sou ..alla xalarwse ligo
sklhres kai varies kouvedes ksekinises gia kati pou den exei teleiwsei akoma kai milas..min krineis ek twn protairwn
telospantwn to mono pou thelw na sxoliasw einai ekanes anafora ston ben pos ton kseftilisane klp ton stin ousia apo tin trti season kai meta dld stis 2 prwtes season den ypirxe pouthena kai twra sou deixnei pws katelikse kai sou fianetai periergo.. telospantwn.. opws ki an exei paei i seira opou ki an thn koitakseis vlepeis oti apo tin prwti season fainotan oti kseran pou theloun na to pane.. ki an eisai toso fanatikos oso thes na fainesai oti eisai tha ksereis oti polles fores sto lost edeixne kati pou den katalavaines kai sto eksigouse poli parakatw..
stin arxi saresei gt sou itan teleiws agnwsta ola kai eftpoiaxnes dika sou senaria oso se kathodigouse kapou kai eixes perissoteres plirofories..se xalaei gt ksefevgei apo afto pou skeftosoun sthn arxi ..
telospantwn sthn teliki afou se ksenerwnei toso poli gt asxolise kai gt to vlepeis..?
prosekse ekei pou pas min pathseis mesa ston kouva me ta skata tou gaidouriou.....
@ RedScorpio: Σοφά τα είχε πει η Agatha. Αλλά αυτή προφανώς δεν θα έδινε δεκάρα για τους ήρωές της, μόνο για τις λύσεις των μυστηρίων.
@ Ypoptoss: [“ek tou asfalous na milas pisw apo enan ypologisti”] Το θεωρώ τιμιότερο απ’ το να μου έδιναν έναν σκασμό λεφτά και να ειρωνεύομαι αυτούς που μου τα εξασφαλίζουν («άντε να δείτε κανένα NCIS») ενώ τους έχω ταράξει στο δούλεμα τόσα χρόνια. Αν δεν διάβαζες το κείμενό μου διαγωνίως, θα πρόσεχες ότι το «ξεφτίλισαν» που αναφέρεις για τον Ben γράφτηκε στα σχόλια, ενώ παρεμπιπτόντως δεν εμφανίστηκε στον 3ο κύκλο, αλλά στον 2ο. Επειδή προφανώς διάβασες 1-2 παραγράφους, πολύ θα ήθελα να ακούσω που στηρίζεις το «απ’ όπου και αν το κοιτάξεις βλέπεις ότι από την 1η σεζόν φαινόταν ότι ξέρουν που το πάνε» και να αντικρούσεις τα επιχειρήματά μου για το ακριβώς αντίθετο. Και τα λόγια του JJ Abrams βεβαίως βεβαίως…
@ Ανώνυμος: Είμαι ήδη βουτηγμένος μέσα τους ως τα ρουθούνια εδώ και 7 επεισόδια, αλλά τουλάχιστον εμένα με ενοχλεί.
to diavasa olokliro..kai kserw poli kala pote emfanistike o ben tin exw dei ti seira treis fores prin ksekinisei i ekti season..
to kserw oti emfanistike apo tin defteri apla sou eipa oti stin ousia o rolos tou mpen fanike apo tin triti kai meta pou mathame kai poios einai kai ti rolo varouse sto nisi.
kai to pio aplo paradeigma giafto pou lew oti apo tin prwti season kseran ti theloun kanoun einai to black rock pou oloi aporousame oloi fadazomaste kai nai men to edeiksan poli adoksa alla se polles anafores kai ston tetarto akoma eixe deiksei ton widmore se mia dimoproasia pou anaferotan to blackrock.. tespa thelwq na pw ok mporeis na grafeis oti theleis dikaioma sou alla perimene na teleiwsei mporei ola afta pou exeis dei mexri stigmhs kai de saresoun na exoun ola kapoio noima..\kai stin ousia egw apo thn arxi pou eida tin seira enas logos pou marese itan gt ta evlepa mazemena kai den xanomoun..den ta evlepa ena episodeio ti vdomada..paizei ki afto to rolo tou
Όπως λέει και ο σοφός (καμιά φορά) ελληνικός λαός: Το πολύ το Κύριε Ελέησον το βαριέται και ο παπάς.
Ο μόνος λόγος που το βλέπουμε ακόμη είναι μπας και 1/mio γίνει κάτι συνταρακτικό. Το κακό είναι πως την είχε υποπτευθεί τη "δουλειά" ένας δικός μου και δεν τον πίστευα...
Φίλε Ύποπτε, δεν έχω κανέναν λόγο να έρθω σε αντιπαράθεση μαζί σου, είσαι κι εσύ ένας fan της σειράς και αν δεν νιώθεις απογοητευμένος, καλό δικό σου. Το ότι επαναχρησιμοποιούν τα ίδια θεματικά μοτίβα δεν αποδεικνύει ότι είχαν προσχεδιάσει την κατάληξή τους, ενώ και ο ίδιος λες ότι την ιστορία του Black Rock την ολοκλήρωσαν άδοξα.
Ο λόγος που "ασχολούμαι και σχολιάζω αρνητικά" είναι ο ίδιος που "ασχολιόμουν και σχολίαζα εκθειαστικά" και μυούσα κόσμο και επιχειρηματολογούσα απέναντι στους επικριτές της όταν η σειρά με ικανοποιούσε. Θα ήταν ανακόλουθο από μέρους μου αν δεν το έκανα.
Δεν έχω δει ούτε δευτερόλεπτο από Lost (ούτε Prison Break - για μένα αυτά τα δύο πάντα πήγαιναν χεράκι χεράκι), αλλά διάβασα ολόκληρο το κατεβατό έμπνευσης που σου προκάλεσε μια αχνιστή κουράδα αλόγου.
Αδερφέ, είσαι τεράστιος! Η εισαγωγή σου επική! Υποκλίνομαι.
Καταπληκτική ανάλυση.... όπως πάντα άλλωστε...
Είναι κρίμα μια τέτοια αρχή (και μέση) να καταλήγει σε τέτοιο επικό φωσκολικό τέλος....
Στην κατάληξη μετά από τόσες ανοιχτές τρύπες και τόσα "καμένα" επεισόδια θα αναφωνήσουμε όλοι (οι εναπομείναντες δηλαδή που το βλέπουμε βλακωδώς από συνήθεια) "όχι άλλο κάρβουνο".... σίγουρα αν δεν το έχουμε κάψει και εμείς...
Το μόνο καλό που είχε η έκτη σεζόν ήταν το κείμενο σου. Μετά από τόσα επεισόδια ύπνου, ήταν το μόνο που με "αφύπνισε" για λίγο γύρω από το LOST - είπα lost και τελικά είναι όνομα και πράγμα αυτή η σειρά δηλαδή!!!
Είσαι ωραίος... και medalist (μέσα στο μυαλό μου) αδελφέ να το προσέξεις αυτό το τελευταίο.
Νεκ.
Φίλε Νεκ, αρκετοί μου το είπαν σχετικά με το κείμενο. Σκέφτηκα σαν τον Αλέφαντο "δεν τα λέει κανείς, δεν τα γράφει κανείς" και πήρα την πρωτοβουλία. Δεν νομίζω ότι έγραψα κάτι ιδιαίτερα πρωτότυπο.
Παρόλα αυτά το τελευταία επεισόδιο (Happily Ever After) με αιφνιδίασε ευχάριστα, είχε μια πνοή προηγούμενων κύκλων. Απουσία flash-sideways και θεοτήτων, το 40λεπτο με γέμισε. Πολύ αμφιβάλλω αν θα διατηρηθεί σε αυτά τα επίπεδα μιας και είναι δεδομένο ότι θα επανέλθουν όλα τα συστατικά που "απαξιώ" στο κείμενό μου. Αλλά προτιμώ χίλιες φορές να με αφήσουν εντελώς χωρίς απαντήσεις και να ψάχνομαι όπως στο τέλος του συγκεκριμένου επεισοδίου, παρά να ξαναγυρίσουν στις "σοφιστείες" του πρόσφατου παρελθόντος.
Να 'σαι καλα για το σχόλιο!
Είσαι ανιστόρητος τελικά. Καλά το είχα καταλάβει τόση ώρα και προδόθηκες από το σχόλιό σου. Η ρήση που αποδίδεις στον Αλέφαντο ανήκει στον Αναστό. Άνοιξε και κανένα βιβλίο να ξεστραβωθείς........δεν έχει σαύρες μέσα!!!!!!!!
Καλώς τον Νίκο! Έχεις δίκιο ρε φίλε, σε θέματα Αναστό είμαι εντελώς ανιστόρητος. Και όντως, αυτή η ιστορία του Lost, το μόνο που δεν έχει ακόμα είναι... σαύρες!!
Θα χαρώ να τα ξαναπούμε!
Άψογη η ανάλυση! Επιτέλους χάρηκα που είδα ότι ο JJ δήλωσε το αυτονόητο, ότι δηλαδή δεν είχαν ιδέα από την αρχή που το πάνε... Γιατί έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου κι έχουν βγάλει γλώσσες τα μαλλιά μου να υποστηρίζω τη συγκερκιμένη άποψη σε φίλους που λένε "μα δεν είναι δυνατόν, σίγουρα είχαν κάτι στο μυαλό τους"
Το συγκεκριμένο τηλεοπτικό ΠΡΟΪΟΝ, είναι το μεγαλύτερο ανεμογκάστρι που έχει περάσει ποτέ από την οθόνη μου.
Από 3η σεζόν παρακολουθώ με πλήρη δυσπιστία. Κι έτσι σαν ξενερωμένος μαλάκας, με μοναδικό κίνητρο-βίτσιο-προσδοκία να δω την Κέιτ να ψοφολογάει, εξακολουθώ. Σαν καταναλωτής. Μια σειρά, που μου λέει "μάζευε ότι-μου-χαυνώσει καλούδια και σε 6 χρόνια που θα είναι όλα ληγμένα θα σου σερβίρω γεύμα μικροκυμάτων", έχει θράσος και φυσικά χλευάζει τη νοημοσύνη μου. Τα συγχαρητήριά μου στα γιάπικα μυαλά που κατάφεραν να με σύρουν 6 κύκλους με ένα αναξιόπιστο -αλλά κατά τα άλλα εντυπωσιακότατα μυστικοπαθές- δημιούργημα.
Πολλές φορές, τα forum ξέρουν να οιστράρουν καλύτερα σενάρια από ό,τι τα γραφεία των στούντιο.
Και μόνο που σκέφτηκες να πλησιάσεις τον κουβά και να εκθέσεις την χιλιοκουβεντιασμένη θέα του αλόγου πανοραμικά και με κριτήριο, σου βγάζω το καπέλο off!
Και η πένα όπως πάντα, ρουκέτα!!! ;)
Φίλε είσαι άψογος!
Δε θα σταθώ στον αρνητισμό/απαισιοδοξία (εγώ προσωπικά εδώ και πάνω απο 2 σεζόν περνάω φάσεις με το Λοστ, το ξαναπιάνω, το ξαναπαρατάω, ενθουσιάζομαι,ξαναπογοητεύομαι, προτείνω καμια θεωρία για την πλάκα - όχι γιατί πιστεύω πως "τα χουν σκεφτεί όλα" οι δημιουργοί- και τον περισσότερο καιρό λέω "πότε θα τελειώσει κι αυτή η μ@λ@κία το Λοστ ν' αρχίσουμε να βλέπουμε καμια άλλη σειρά της προκοπής...) .
Εκεί που θέλω να σταθώ είναι η απολαυστική γραφή σου, τα ορθά επιχειρήματα, τύπου "helloooo ο βασιλιας είναι γυμνός!" και η καθαρή σκέψη - παρά την αγανάκτηση...α! και το βιντεάκι "answers" δεν το χα ξαναδεί thanks και γι'αυτό...
Γενικά μη χαλιέσαι μωρέ, όλοι τα ίδια σκατά έχουμε φάει και αυτό έχει και την πλάκα του: πέρα απ' τη σειρά, το πιο απολαυστικό αυτών των 6 χρόνων ήταν η community που δημιουργήθηκε, οι θεότρελες θεωρίες, οι αναλύσεις τα γέλια που ρίξαμε με κουλές θεωρίες, παρωδίες κλπ...ε, αυτά θα μείνουν στο τέλος και θα τα αναπολούμε (δηλαδή, μακάρι να έμενε και η σειρά ως αξιομνημόνευτη αλλά αφού αυτή δε "φτούρησε" τι να κάνουμε...)
Φίλε Ανώνυμε, να 'σαι καλά για το σχόλιο. Συνυπογράφω και με τα δάχτυλα των ποδιών για τις ώρες διασκέδασης και σκέψης που μας χάρισε η Lost κοινότητα. Είναι κρίμα ωστόσο που το μόνο που θα μείνει από αυτά τα 6 χρόνια θα είναι αυτή η ανάμνηση. Ξέρεις όμως τι με ενοχλεί; Ποια ήταν η αφορμή αυτού του κειμένου; Ότι το συγκεκριμένο hype έχει αφήσει φανατικά κατάλοιπα (πολλά εκ τω οποίων έχουν ωφεληθεί οικονομικά από τη σειρά με εκδόσεις βιβλίων και δημιουργία ιστοσελίδων), που όσος και αν είναι ο εκφυλισμός της εξακολουθούν να κάνουν το άσπρο μαύρο και να προσπαθούν να πείσουν τον κόσμο που αρνείται να δει τα προφανή, ότι παρακολουθεί ένα απαύγασμα τέχνης και φιλοσοφίας. Το τι έχω ακούσει μετά από τη δημοσίευση αυτού του κειμένου (κυρίως μέσω mail) δεν περιγράφεται. Και επειδή έχω ενοχληθεί αφάνταστα κάποιες επιθέσεις, επιφυλάσσομαι για follow up κείμενο με πιο συγκεκριμένες αναφορές.
Ευχαριστώ που μοιράστηκες τις σκέψεις σου μαζί μας. Και την επόμενη φορά, λιγότερο Ανώνυμος. ;-)
Τελικα οντως πολυ κακο για το τιποτα. Ωρες ατελειωτες μπροστα στην tv, μερες αγωνιας για την επομενη προβολη και το ωφελος? Ενα τεραστιο, ολοστρογγυλο μηδενικο!!!!Συμφωνω απολυτα offshade και ας σε κραζουν. Δυσκολα παραδεχεσαι οτι πανε χαμενα 5 χρονια για το τιποτα!!!
...μαλακίες...
...με κούρασες κι ας μην έφτασα ούτε μέχρι τη μέση...
...φαντάσου να σου άρεσε κι όλας...
...πόσες σελίδες θάγραφες;..300;;;;;;;;;;
...βαρέθηκα τους γκρινιάρηδες που δεν τους αρέσει πια, αλλά όλο μ'αυτό ασχολούνται...
...θάναι της μοδός φαίνεται...
jazzu4ia!, επειδή εσύ κουράζεσαι εύκολα όταν διαβαζεις, δεν συνεπάγεται ότι ο άλλος γράφει μαλακίες. Επίσης οι τόμοι που έχουν γραφτεί για το μεγαλείο της σειράς είναι ατελείωτοι, ε, ας γραφτεί και μια αντίθετη γνώμη.
Σε καταλαβαίνω όμως, μιας και ο έκτος κύκλος της σειράς μάλλον ανταποκρίνεται στο εικαστικό επίπεδο και των άλλων έργων τέχνης που θαυμάζεις, όπως είδα στο προφίλ σου. ;-)
Φίλε Oz αν θες ξαναγράψε το σχόλιό σου, αλλά πιο κόσμια αυτή τη φορά. ;-)
Mn akouus ta fanboyzz re auth h season eixe polla kena senariaka exw asxolh8ei ligo me senario kai 3erw 5 pramata kai auto p kanoun legete eleinos eligmos gia kalupsh seanriakwn kenwn
...ά γειά σου... στα λόγια μου έρχεσαι...
...έγραψες δηλ.αντίθετη γνώμη απλά για να πάς κόντρα στο ρεύμα...
...μήν ψαρώνεις με το προφίλ...
...δεν ασχολούμαι με μπλόγκιν, φεϊσμπούκιν, μάϊσπεϊσιν + other fuckin' socialnetworkin'...
υ.γ.-...καλός ο γκίλιαμ,ο λύντς,οι κοέν αλλά πολύ αμερικανιά πέφτει ρε αδερφέ...
...τσεκάρισε + λίγο ασιατικό σινεμά, κορεάτη, γιαπωνέζο,να διευρύνεις τους ορίζοντές σου...
jazzu4ia μου 'φτιαξες τη μέρα! Tip of the day: μην παίζεις με την διεύρυνση, γιατί μπορεί να σου χυθεί όλο το σινεμά... LoL
Βρε, μην τα βάζετε με το παλικάρι, κατά βάθος he means well. Δεν σε παρεξηγώ φίλε μου, ο καθένας μπορεί να πιστεύει ό,τι θέλει. Αν δεν μπορείς να δεχτείς ότι απλά έγραψα τη γνώμη μου, μια γνώμη που μάλλον συμμερίζονται αρκετοί αλλά δεν την εκφράζουν, δεν θα σε πιέσω. Μόνο μαζοχιστή δεν με έχουν πει ως τώρα, το άκουσα και αυτό.
Με μπερδεύεις όμως ρε γαμώτο. Πώς μπορεί να είσαι οπαδός του Ασιατικού σινεμά, του Κουροσάβα, του Chungking Express και του Hana Bi, ενός σινεμά στοχασμού και ενδοσκόπησης κατά κύριο λόγο και να ενθουσιάζεσαι με τον 6ο κύκλο του Lost; Πραγματικά με μπερδεύεις.
Αν σου αρέσει το Ασιατικό σινεμά, ταυτόχρονα γουσταρεις ταινίες τρόμου και αυτή τη φορά έχεις διάθεση να διαβάσεις ένα μακροσκελές κείμενο (όταν με πιάνει γράφω πολλά, να με συγχωρείς, έχει πολλά βιντεάκια όμως) μπορείς να τσεκάρεις αυτό:
Αφιέρωμα - Horror Made In Asia
Κάπου εκεί μέσα αν θυμάμαι καλά έχω και καμιά δυο άλλες ασιατικές.
ΥΓ: Ελπίζω να διαβάσεις και να σκεφτείς την επόμενη ανάρτησή μου για το Lost. Όχι, δεν θα είναι πάλι δικές μου κρίσεις και αρλούμπες. Απλά μια συνέντευξη των δημιουργών.
Αυτή τη στιγμη υπαρχουν οι απογοητευμενοι, οι οποιοι εστω και αργα καταλαβαν οτι υπηρξε αυτοσχεδιασμος σε μια σειρα που σχεδον εκραζε οτι δεν υπηρχε... Υπηρχαν ερωτηματα, των οποιων η απαντηση αποφασιστηκε στο τελος και αλλα πολλα που "ξεχαστηκαν"...
Εδώ προκύπτουν διάφορα άλλα ζητήματα. Κάποιοι από μας, βλέπουν μια σειρά μόνο και μόνο για να μάθουν τι θα γίνει στο τέλος, ενώ άλλοι την βλέπουν για τελείως διαφορετικούς λόγους. Μια οποιαδήποτε ιστορία, μπορεί κάποιος να τη δει, ακούσει ή διαβάσει είτε μόνο για να την απολαυσει καθεαυτή, είτε για να μάθει το τέλος της,
Το λοστ έχει επενδύσει πάρα πολλά στο τέλος του και μάλιστα από πολύ νωρίς. Το τέλος του, ακόμη κι αν δεν μπορούμε να πουμε ότι ήταν αυτοσκοπός, ήταν κάτι στο οποίο δόθηκε τεράστια αξία. Όμως είναι δυνατόν όλοι οι άνθρωποι να βλέπουν μια σειρά μόνο και μόνο για το τέλος της; Δε νομίζω. Ασφαλώς υπάρχουν και όσοι βλέπουν σειρές για άλλους λόγους και όχι για να περιμένουν το τέλος τους.
Τι μας έλεγε ο Μπεν από τη 2η μέχρι την 4η σεζόν; «Εγώ γνωρίζω πολλά, αλλά δε λέω τίποτα. Εγώ ξέρω τις απαντήσεις σε όλα τα μυστήρια. Εγώ γνωρίζω, αλλά δε μιλάω και σου βγάζω λίγα λίγα τα όσα γνωρίζω».
Τι γύρισε και είπε μετά στην Πέμπτη sezon? «Δεν ήξερα την τύφλα μου, απλά έλεγα ψέμματα –παρίστανα δηλαδή- ότι γνωρίζω»).
Σκεφτείτε τώρα να υπήρχε κάποιος από τους ήρωες που να του έλεγε: «Δεν πειράζει Μπενάκο. Τουλάχιστον μας έβαλες να σκεφτούμε, να προβληματιστούμε και να συζητήσουμε μεταξύ μας τις ενδεχόμενες απαντήσεις που ήξερες και δεν μας έλεγες (ενώ τελικά δεν ήξερες την τύφλα σου).
Ε, λοιπόν υπάρχει και κοινό που έτσι εξέλαβε ολόκληρο το λοστ (δηλαδή ως μια συμπεριφορά τύπου Μπεν).
κατα πόσο μπορουμε να μιλαμε για ενα "εννιαιο πλαισιο", τη στιγμη που το πλαισιο της τελευταιας σεζον, μπορει να οριστει μονο σε συναρτηση με την 1η?
Αν δηλαδη θεωρησουμε οτι υπαρχει ενα ενιαιο πλαισιο και ειναι αυτο της 6ης, τοτε μπορουμε ανετα να βγαλουμε το συμπερασμα οτι το πλαισιο αυτο οριζεται απο την 1η και την 6η και οτι ολες οι ενδιαμεσες ειναι filler seasons με ελαφρα μονο συνδεση με την 1η και την 6η...
Τα παντα εχουν καποιο οριο... Το να βλεπεις καποιον να βρισκεται 500 μετρα μακρια απο το σημειο της προσκορουσης του αεροπλανου, το να θελει να αποχωρησει καποιος απο το καστ και να τον "παιρνει το Ευρηκα", το να δικαιολογουνται καποιες σεναριακες ευκολιες με το γυρισμα ενος μοχλου, το να έρχονται έπειτα απο 90 μερες παραμονης ομαδες διάσωσης και οι μισοι (!) να ανακαλύπτουν ως δια μαγειας οτι έρχονται με κακες προθεσεις (γιατι λεει τους το ειπε καποιος που δεν ξερανε αν υπηρχε)... το να επιστρεφουν καποιοι στο νησι γιατι αυτο πηδαει στον χρονο και τρεχει αιμα η μυτη μιας κοπελας (και μαλιστα χωρις να ξερουν οι ιδιοι τον λογο που επεστρεψαν), ε , όλα αυτα συνθέτουν μεν μια φανταστικη σειρα, στην οποια ομως το φανταστικο στοιχειο δεν χρησιμοποιειται παρα να εξυπηρετισει καποιες σεναριακες ευκολιες (και όχι οπως στο σταρ τρεκ ή αλλες φανταστικες σειρες που χειριζονται πιο ευστοχα το φανταστικο στοιχειο, γιατι δεν ντρεπονται να πουν στον κοσμο ξεκαθαρα οτι ειναι φανταστικες)...
Μη θιξουμε τωρα το ζητημα οτι γινεται ολοκληρο time travel για να εξηπηρετηθει μια αλλαξοκολια στο σαπουνοπεριστικο σκελος (ΑΑΑΑΑΧ! ΤΙ ΡΟΜΑΝΤΙΚΟ! ΟΥΑΟΥ!)
ή απο την άλλη οτι ένα καράβι πεφτει πανω σε ένα αγαλμα βαρους μεγατονων και αντι να καταστραφει το καραβι, καταστρεφεται το αγαλμα και το καραβι προχωραει 5 χιλιομετρα πιο κατω οπου και προσκρουει (ΣΚΙΖΩ ΤΑ ΠΤΥΧΙΑ ΜΟΥ!)
Εχουμε δηλαδη μια φανταστικη σειρα που αξιοποιει το φανταστικο σαν μπαλωμα προκειμενου να δωσει ευκολες λυσεις και οχι σαν αυτοσκοπο....
"Αυτον τον φαρο γιατι δεν τον ειδαμε τοσο καιρο?"
"Γιατι δεν τον ψαξαμε" -----> (σε ελευθερη μεταφραση): Γιατι δεν τον απαιτουσε το σεναριο...
ΦΣΙΤ! ΜΠΟΙΝΓΚ!!!!
Eiste poly athlioi kai mizeroi oloi!! TO lost oso kai na ponaei auto.. tha eine i kalyteri seira pou bgike ever!!!!!
Το LOST αν στα τελευταία επεισόδια , που πραγματικά το ελπίζω , δεν απαντήσει έστω σε κάποια βασικά ερωτήματα θα καταχωρηθει σαν η μεγαλύτερη φούσκα όλων των εποχών.Κρίμα για μια σειρά 6 χρόνων που έχει αρρωστήσει πολύ κόσμο.2 επεισόδια έμειναν , υπομονή.(αν κ δεν βλέπω καλά τα πράγματα)..
υγ.1 offshade η ανάλυση σου σκοτώνει
υγ.2 ιδιαίτερα απόλαυσα την σκηνή που ο 'no name μαυρος' αναίσθητος οδηγήθηκε στο φως και βγήκε μαυρος καπνός...σαν το κρεας που μπένει στην κρεατομηχανή και βγένει κιμάς ένα πραμα...
Aπολαυστική η ανάλυσή σου, φίλε bil667. " [...] το πλαισιο αυτο οριζεται απο την 1η και την 6η και οτι ολες οι ενδιαμεσες ειναι filler seasons με ελαφρα μονο συνδεση με την 1η και την 6η". Εκπληκτική παρατήρηση. Να προσθέσω ρωτώντας, πόσες στρώσεις χαλιών έχει πια αυτό το οικοδόμημα; Αρχικά θεωρούσαμε ότι η προϊστορία του Μπεν θα μας δώσει κάποιες απαντήσεις. Μας τραβούν το χαλί κάτω από τα πόδια: Ο Μπεν όχι απλά δεν βλέπει τον Τζέικομπ, αλλά δεν ξέρει και τίποτα για το νησί. Μετά περιμέναμε να μας τα πει όλα η ιστορία του αιώνιου Άλπερτ. Δεύτερο χαλί: Απλά ένας τυχαίος ναυαγός που ευλογήθηκε με το άγγιγμα του Τζέικομπ. Ε, δεν μπορεί, η προϊστορία του Τζέικομπ κάτι θα μας πει για το νησί. Τρίτο χαλί: Τσου! Δεν είναι παρά ένας μαμάκιας που ήπιε το μαγικό κρασί και προφυλάσσει το «φως» του νησιού χωρίς να ξέρει το γιατί. Ξέρετε, εκείνο το φως που δεν βρίσκει κανείς, παρά το ότι φέγγει σαν το σπαθί του Θωρ μέσα στο σκοτάδι. Και μη μου πείτε ότι δεν το έψαξε κανείς, όπως το φάρο. Όλο το νησί το ψάχνει ανοίγοντας τρύπες. Αλλά όχι, αρνούμαι να δω flashback της κακιάς μητριάς. Τέταρτο χαλί δεν θα το αντέξω. Δυο βήματα είναι η Βιοκαρπέτ.
Αυτό που με ενοχλεί περισσότερο με την πορεία που τράβηξε η σειρά στον 6ο κύκλο: Η προοπτική της εξελιγμένης χρήσης υπαρκτών επιστημονικών δεδομένων ή οι εφαρμογές επιστημονικών θεωριών είναι πάντα πολύ πιο σαγηνευτική από μια εξήγηση βασισμένη στην τυχαιότητα ή τη μαγεία. Για τον καπνό υπήρχαν επιστημονικές θεωρίες βασισμένες στη νανορομποτική και ήταν πολύ πιο εμπεριστατωμένες από το «ο καπνός είναι η μεταμόρφωση ενός θεού που δεν μπορεί να περάσει πάνω από έναν ηλεκτρομαγνητικό φράχτη». Και ενώ το πρώτο ήταν μια ενδιαφέρουσα οπτική στο πώς θα μπορούσε να είχε χρησιμοποιηθεί μια υπαρκτή τεχνολογία σε μια πολύ εξελιγμένη μορφή της, το δεύτερο είναι μια πνευματική/θεολογική σοφιστεία που γελοιοποιεί κάθε έννοια θρησκευτικής θεώρησης. Δυστυχώς οι δημιουργοί δεν τόλμησαν να ερευνήσουν και να οραματιστούν τις δυνατότητες της επιστήμης με αφορμή τη σειρά. Και σίγουρα πολλοί ερευνητές και σπουδαστές διάφορων επιστημονικών πεδίων σίγουρα αυτή τη στιγμή θα αισθάνονται πολύ ηλίθιοι που έκατσαν και ασχολήθηκαν σοβαρά με το Lost, όταν οι δημιουργοί του αποδείχτηκαν πολύ κατώτεροι των περιστάσεων και πολύ λιγότερο «διαβασμένοι» απ’ όσο άφηναν να εννοηθεί.
Τελικά, σε ένα συμπέρασμα έχω καταλήξει: Οι παραγωγοί πρέπει να είναι μεγάλοι φαν των Κατσιμιχαίων. «Μέσα στο χειμώνα φέρε μου το φως που φώτιζε της θάλασσας την άγνωστη γραφή. Δώσ’ μου φως μου το κόκκινο κρασί, δώσ’ μου το ψέμα σου.»
Δώσ’ μου το ψέμα σου
@Ανώνυμε1: Δεν σε πιστεύω! Καλύτερη και από τους Dukes Of Hazard;
@Ανώνυμε2: Να ‘σαι καλά. Το κείμενο αυτό γράφτηκε περί τα μέσα της σεζόν - ευτυχώς, γιατί αν το έγραφα τώρα θα ήταν μάλλον διπλάσιο σε μάκρος. Όμως τι ακριβώς δεν κατάλαβες με τον καπνό; Απόλυτα λογικό είναι. Μάλλον δεν θα έχεις προσέξει την προειδοποιητική πινακίδα έξω από το σπήλαιο του Δηρού.
Φίλε Ανώνυμε αν θες ξαναγράψε το σχόλιό σου, αλλά πιο κόσμια αυτή τη φορά. ;-)
πολυ καλος. μακαρι οι σεναριογραφοι της ελληνικης τιβι να μπορουσαν να σκεφτουν οσο οργανωμενα μας παρεθεσες τις αποψεις σου. μπραβο και παλι.
File eisai o kalyteroteros. o pio exypnos kai xioumoristas. Eisai o megas, Ase pou skeytomai na se kano kai thriskeia na se latrevei o kosmos na goustarei.
Aporo giati den pairneis esy ekatomyria kata pairnoun aytoi pou me exoun kathilosei ston kanape mou kathe tetarth edo kai 3 xronia.
Malakas einai o kosmos file pou vlepei. Esy exeis dikio. Pou exeis donate na sou doso olh mou thn periousia.
Bravo malaka me to super site sou. olh h gh tavaei ta vizia ths giati den katafere na ftiaxei ena blog san to diko sou.
Sagapao
Ούτε donate έχω, ούτε διαφημίσεις θα βρεις, ούτε προμοτάρω το blog μου πουθενά. Και θα σου το έσβηνα επειδή δεν είσαι κόσμιος, αλλά το αφήνω για να δεις πόσο σ' αγαπάω κι εγώ.
Mh masas re offshade apla apo ta navra pou exoume oloi teleftaia me epiase to opadiko mou kai ta pira pou katakreourgises th seiroula. Sthn telikh den pane na kopsoune to lemo tous ta amerikanakia, den tha allaxei tipota sthn kathimerinothta mou. Alla mhn mou peis oti den tha katevaseis ta teleftaia na ta deis kai as les oti se xenerosane. Oti kai na kanoun metrane file.
aytos pou s'agapaei
Kai an eipa kai mia mlkia parapano...to mazevo.
Συγχωρεμένος. Φυσικά και θα τα δω, ποτέ δεν αρνήθηκα ότι είμαι μαζόχας. Και να ξέρεις φίλε, στη ζωή πάντα ό,τι αγαπάς (ή αγαπούσες) το κρίνεις αυστηρότερα.
Το φως ρε παιδιά.
Θέλω λίγο φως απελπισμένα.
Όχι σκέτο όμως.
Το θέλω εμπλουτισμένο, με λίγο ηλεκτρομαγνητισμό, γιατί οι επιστημονικές έρευνες της ομάδας παραγωγής, έχουν αποδείξει με 6ετές πειραματισμό, ότι κάνει καλό στην τριχοφυΐα.
Την εξαφανίζει μέχρι ρίζας.
Και όχι μόνο.
Ένας φίλος έγραψε στους υπεύθυνους του στείλουν λίγο σε ένα μπουκαλάκι, γιατί είχε πρόβλημα με τον έναν του @ρχη.
Είχε γίνει υπερτροφικός από την ανελλιπή παρακολούθηση της σειράς.
Η αλήθεια βέβαια ήταν ότι δεν του έφτανε μόνον αυτό.
Διάβαζε και σχόλια στο διαδίκτυο μετά.
Πάντως σας υπόσχομαι ότι αν τα θεραπευτικά αποτελέσματα αποδώσουν τα αναμενόμενα θα σας ενημερώσω με νέο μήνυμα.
Η σειρά ήταν μια αρπαχτή για τους δημιουργούς της και ένα avatar για εμάς όλους που την παρακολουθήσαμε το οποίο από τη μέση και έπειτα έγινε jurassic park. Τραγέλαφος και σίγουρα αυτοί γελάνε τώρα με όλους εμάς που περιμένουμε τα επόμενα φιλεράκια του τέλους.
Σίγουρα μακριά από οποιοδήποτε σενάριο συνοδεύει το όνομά τους.
Περαστικά μας!
Καταπληκτικό άρθρο. Έχεις μεγάλο ταλέντο φίλε! Και όσα γράφεις είναι σωστά.
Σαφέστατα η σειρά ήταν μια αρπαχτή. Από την αρχή έτσι ξεκίνησε. Βάλε όσα πιο πολλά μυστήρια μπορείς, δεν έχουν σημασία οι εξηγήσεις. Γι αυτό κάθε χρονιά άλλαζαν κατεύθυνση.
Σου οφείλω μια μεγάλη συγγνώμη για το mail που σου εστειλα και σου τα έχωνα και να παραδεχτώ ότι δεν περίμενα να απογοητευτώ έτσι στο τέλος. Ίσως αν είχα πιο καθαρό μυαλό να τα είχα δει προτήτερα όπως εσύ και να μην τα έπαιρνα με όσους αμφισβοιτούσαν χωρίς να περιμένουν να δουν πως θα τελειώσει. Επίσης θέλω να σε ευχαριστήσω που στο mail που μου έστειλες για απάντηση ήσουν ευγενικότατος και κράτησες χαρακτήρα παρά τα όσα σου έσουρα. Συνέχισε, είσαι ωραίος.
Έπος! Απλά και καθαρά. Ευτυχώς μπήκα ελάχιστα στο τριπάκι του Λοστ, είδα δηλαδή μόνο την πρώτη σεζόν, την δεύτερη δεν την παρακολούθησα λόγω δουλειάς, άκουσα και τι παιζόταν με το σενάριο και κάποιες από τις θεωρίες και σκέφτηκα οτι θα έχανα τον χρόνο μου. Και τελικά μάλλον είχα δίκιο.
Μπράβο και πάλι για το χώσιμο!
δεν ξενερωσα ρε μαγκες ουτε καν απο το φιναλε γιατι εχω μαθει οτι τα πραγματα δεν πανε παντα συμφωνα με τις προσδοκιες μου. μαλλον το αντιθετο συμβαινει. οι τυποι επαιξαν το παιχνιδι τους και εμεις τσιμπησαμε. ειδαμε τη σειρα, ειδαμε τις διαφημισεις, αγαπησαμε, μισησαμε, διασκεδασαμε, ξενερωσαμε...και πολλα αλλα. και σας ρωταω...αυτη δεν ειναι σε τελικη αναλυση η ζωη ? δεν περιμενα στο τελος να μου πουνε οι τυποι το νοημα της ζωης και ετσι επραξαν. ο καθενας παει συμφωνα με τις δυνατοτητες του. το μαθημα για αυτους που σπαστηκαν ειναι να μην δουν παλι καποιο δημιουργημα των 2. εαν μαθουμε να μην εχουμε προσδοκιες απο τους αλλους τα πραγματα γινονται πολυ απλουστερα εως οτου γινουν τελειως απλα...ευτυχειτε !!!!
Φίλε μου το link στο κείμενό σου μου το έστειλε άλλος αλλά πραγματικά you couldn't have said it better. Η έκτη σαιζόν ήταν πραγματικά άθλια και μάλλον ήθελαν να ξεμπερδεύουν γράφοντας αρλούμπες. Άφησαν πάρα πολλά ερωτήματα στον κόσμο...γιατί ο γιος του Μαικλ επικοινωνούσε χωρίς υπολογιστή με τον πατέρα του? Γιατί είχαν ψοφήσει τα πουλιά εκεί όπου τον κρατούσαν? Γιατί το μέντιουμ είχε πει στην Κλαιρ ότι πρέπει να πάει με την συγκεκριμένη πτήση? Τα αναφέρω γιατί μου είχαν κινήσει περισσότερο την περιέργεια απ'όλα.
Και πάνω που νομίζαμε ότι οι δημιουργοί έχουν μια επιστημονική εξήγηση (τόσες επιστημονικές και μυθολογικές αναφορές δεν φανταζόμουν ότι είναι τυχαίες) καταλήξαμε στο τελευταίο επεισόδιο να μας λένε "Δεν έχει σημασία το τι κάνανε αυτοί οι άνθρωποι στη ζωή τους αλλά ότι μετά θάνατον αναζήτησαν ο ένας τον άλλον". Δηλαδή έκατσα να δω τις περιπέτειές τους για να μου παρουσιάσει κάποιος μια μοιρολατρική προσέγγιση της ζωής? Με την ίδια λογική, ας τους έβαζε να ψαρεύουν και να μαζεύουν μπανάνες για 6 σαιζόν...αφού τελικά δεν έχει σημασία το τι κάνεις αλλά το πώς καταλήγεις. Αλλά ποιος θα έβλεπε 5 χρονιές ανθρώπους να πηγαινοέρχονται σε ένα νησί χωρίς μυστήριο?
Πάντως μπράβο τους γιατί κατάφεραν να δημιουργήσουν τόσο μεγάλο ντόρο και ενδιαφέρον για την σειρά και τελικά μας πάσαραν το τέλος που ήθελαν αυτοί χωρίς να τους ενδιαφέρει το κοινό που τους ακολουθούσε όλον αυτόν τον καιρό.
Νίκη
ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ ΣΤΟ:
LOST - The Final Chapter
Δεν επιτρέπονται νέα σχόλια.